تاریخچه پیدایش کارتهای پلاستیکی و جایگزینی کارتهای کاغذی توسط کارتهای پلاستیکی مربوط به بیش از نیم قرن گذشته است . کارتهای پلاستیکی ابتدایی در واقع کارتهای پی وی سی بودند که فقط ازطریق شکل ظاهری قابل تشخیص و اعتبار سنجی بوده اند و بیشتر در صنعت گردشگری ، هتلداری و رستوران ها به عنوان کارت ویژه می توانستند مورد استفاده قرار گیرند و مراجعین با در دست داشتن این کارتهای خاص می توانستند از خدمات ویژه ای بهره مند گردند .
با گذشت زمان و نیاز جامعه به ذخیره سازی اطلاعات ، شرکتها و تولید کننده ها اقدام به اضافه کردن نوار مغناطیسی به کارتهای پلاستیکی نمودند تا بتوانند اطلاعات عمومی شامل نام و شماره کارت را بر روی این کارتها ذخیره کنند . اما نیاز جامعه ، کارتی هوشمند تر از کارت مغنایسی بود که بتواند در مراودات روزمره کاربردی تر باشد و بتوان از آن به جای پول نقد استفاده کرد . از این رو با پیشرفت ریز پردازنده ها و اضافه کردن تراشه و میکرو تراشه به کارتها، اولین کارتهای هوشمند به عنوان کارت تلفن تولید و مورد استفاده قرار گرفتند .
با پیشرفت روز به روز تکنولوژی و هوشمند شدن فرآیندهای زندگی مدرن ، تولید کنندگان کارت های هوشمند بیش از پیش در صدد تولید هر چه بهتر این کارتها با امنیت بالاتر جهت ذخیره سازی و پردازش اطلاعات می باشند .
کارت های هوشمند کارت های پی وی سی هستند که شامل یک تراشه کوچک برای ذخیره داده و اطلاعات می توانند مورد استفاده قرار گیرند . در واقع کارتهای هوشمند مشابه یک کامپیوتر خیلی کوچک عمل کرده و دارای حافظه و پردازشگر امنی هستند و برتری آنها نسبت به کارتهای مغناطیسی غیر قابل کپی بودن آنهاست و می توانند به عنوان کیف پول برای نگهداری شارژ و اعتبار در سیستمهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند و در مواقع استفاده یک دستور دریافت کرده و عکس العمل مناسب را ارائه دهند.
کارت های تماسی در واقع رایج ترین نوع کارتهای هوشمند هستند و مورد استفاده های زیادی در جامعه دارند . ساختار این کارتها به گونه ای است که تراشه هوشمند در سطح بیرونی کارت قرار دارد و برای استفاده از این کارتها حتما باید تماس فیزیکی الکتریکی بین کارت و کارتخوان برقرار گردد . در این نوع کارتها به علت قدرت پردازش بالا ، انعطاف پذیری و وجود حافظه باعث بالا بودن هزینه های تولید و قیمت کارت می باشد . از انواع کارت های تماسی می توان به کارت بانکی ، کارت ملی ، سیم کارت ، گواهینامه و ... اشاره کرد .
کارت های غیر تماسی در واقع از فرکانس رادیویی (RFID) برای برقرای ارتباط بین کارت و کارتخوان استفاده می کنند و نیازی به تماس مستقیم کارت با کارتخوان وجود ندارد . این کارتها در فاصله های مختلف از کارتخوان ، بر اساس فرکانسی که کارت پشتیبانی می کند ، می توانند قرار بگیرند . رایج ترین فرکانسهای مورد استفاده 125 مگاهرتز ، 13.56 کیلو هرتز و کارتهای UHF در فرکانس 860 تا 960 مگاهرتز